Deep bite, ook wel diepe beet genoemd, is een verticale afwijking van de beet waarbij de bovenste tanden de onderste tanden te ver overlappen bij het sluiten van de mond. Bij een normale beet raken de boventanden de ondertanden slechts licht of net aan, maar bij een diepe beet bedekken de boventanden vaak een groot deel van de ondertanden. Deze afwijking kan leiden tot verschillende problemen, zoals overmatige slijtage van tanden, druk op het kaakgewricht, spanning in kaakspieren en in sommige gevallen pijn of ongemak bij het kauwen. Bij kinderen kan een diepe beet de juiste ontwikkeling van de kaak en tanden beïnvloeden, terwijl volwassenen er vaak last van hebben bij de functie van het gebit of de esthetiek van hun glimlach.
De oorzaken van een deep bite kunnen uiteenlopen. Genetische factoren spelen vaak een rol, zoals een te korte onderkaak of een te hoge bovenkaak. Ook groeiveranderingen van de kaak tijdens de ontwikkeling, het verlies van kauwfunctie door gebitsproblemen, of tandverschuiving kunnen bijdragen aan het ontstaan van een diepe beet. De orthodontist stelt een nauwkeurige diagnose op basis van klinisch onderzoek, röntgenfoto’s, en soms 3D-scans. Afhankelijk van de ernst van de afwijking kan een behandeling bestaan uit slotjesbeugels, aligners, functionele apparaten of speciale bitjes die de verticale positie van de tanden corrigeren en het kaakgewricht ontlasten.
Het corrigeren van een deep bite biedt zowel functionele als esthetische voordelen. Door de tanden correct op elkaar te laten passen wordt de kauwfunctie verbeterd, de kaakspieren ontlast en het risico op overmatige slijtage van het tandglazuur verminderd. Daarnaast draagt het bij aan een evenwichtige kaakstand en een harmonieuze glimlach. Een goed gecorrigeerde diepe beet levert een stabiel, functioneel en gezond gebit op en voorkomt op de lange termijn problemen zoals kaakklachten, tandbeschadiging of scheve tandstanden.